„Wielkopolski przemysł chemiczny zaczyna coraz wybitniejszą rolę odgrywać w życiu gospodarczem Polski. O ile to Bydgoszczy dotyczy, to choć jej przemysł w tej mierze został na razie wyprzedzony przez produkcje Poznania, nie mnieji pod tym względem stolica Nadnotecia dzielnie stara się dotrzymać kroku grodowi Św. Przemysława.Dowodem tego jest właśnie „Bydgoska fabryka mydeł" Towarzystwo Akcyjne dawniej J. G. Bohlke, przejęta z rąk niemieckich w marcu 1921 r.W posiadaniu polskiem najstarszy ten w tej branży warsztat pracy w Bydgoszczy nie tylko został dzielnie utrzymany, ale ponadto rozwija się tak energicznie, iż może tylko za wzór być stawiany tego rodzaju poczynaniom. Zasługą to wielką dyrektora Józefa Tomaszewskiego, pod którego sprężystym zarządem fabryka osiąga coraz to szerszy rozwój pracy, rozszerzając swój rynek zbytu oraz koło klienteli to w sposób, który tylko jak najżywsze uznanie musi budzić wśród akcjonarjuszów tej fabryki.Gdy mowa o produkcji fabryki BYDGOSKA FABRYKA MYDEŁ daw.J. G. BOEHLKE wolno z całym naciskiem i uznaniem podkreślić, iż wyrabiane przez nią mydlą nie tylko dorównywają produkcji zagranicznej, ale niejednokrotnie biją ją na głowę. Przyznają to zarówno liczne kola odbiorców, jak i w ogóle klientela kupiecka, obejmująca po za obu dzielnicami zachodniemi Polski także i Górny Śląsk .Takie gatunki mydła, jak „Kwiatowe","Kąpielowe". „Liljowe mleczne", „Herbowe",„Słoniowe" (kokosowo-białe), „Rdzenne" i t. d. mają już swych zapalonych zwolenników i zwolenniczki,gdyż są wysoko procentowo tłuszczone odznaczają się wytwornym zapachem i niezrównanie wydelikacają skórę...Osobny dział produkcji tej fabryki stanowią proszki do prania bielizny, z których taki„Śnieg" lub ostatnio „Biel'' zaczynają (a chwałaż im za to i uznanie...) wypierać zwycięsko niemiecki „Persil" i t. p. szwabskie specyfiki, zaśmiecające nasz rynek handlowy. Jakkolwiek kapitał zakładowy przy pierwszej emisji wynosił ogółem 20 miljonów a dziś podwyższono go ledwie do skromnej sumy 50 miljonów, to jednak produkcja fabryki tej jest w stanie tygodniowo rzucić na rynek do 300 centnarów mydła i 500 cnt proszku do prania.”
"Tygodnik ilustrowany" z 1923 roku
| Załączniki: |
|
img332.jpg [ 178.7 KiB | Przeglądany 5577 razy ] |
|
img337.jpg [ 180.26 KiB | Przeglądany 5577 razy ] |
|
img338.jpg [ 106.78 KiB | Przeglądany 5577 razy ] |
|
img339.jpg [ 137.16 KiB | Przeglądany 5577 razy ] |
|
img340.jpg [ 97.03 KiB | Przeglądany 5577 razy ] |
|
img341.jpg [ 117.82 KiB | Przeglądany 5577 razy ] |
Dzięki za wyjaśnienie.
Kto spróbował ten wie. 
