Drodzy forumowicze. Jak zapewne wiecie, poszukiwania fantów
i historii z nimi związanej to nie tylko militarka, monetki czy guziki.
To czasami przedmioty na, które często nie zwracamy uwagi.
W ostatnim czasie wpadła mi w ręce porcelanka.
Nie miałem wcześniej pojęcia o tego typu przedmiotach. Znajdywało się stłuczki z gapami i sygnaturą Luwdwafe, takich producentów jak Rosenthal czy Koenigszelt . To oczywiście górna półka w produkcji porcelany.
Mnie zastanowił jednak pewien znak i postanowiłem to sprawdzić.
Ta sygnatura to nic innego jak Herman OHME.
"Fabryka porcelany założona przez Hermanna Ohme w 1882 roku, produkująca głównie naczynia użytkowe na potrzeby hoteli oraz serwisy obiadowe do użytku domowego. W 1913 roku właścicielami fabryki byli: Hermann Ohme, Hermann Ohme jr., oraz E.M. Bauer. Głównym rynkiem zbytu wyrobów fabryki były Stany Zjednoczone, co przyniosło fatalne skutki. Firma nie przetrwała światowego kryzysu i została zamknięta w 1930 roku."
Historia jak najbardziej ciekawa i w dodatku dosyć unikalna.
Idąc jednak tym tropem poszukałem czegoś jeszcze.
Inna sygnatura i reklama w dodatku.
Dzisiaj ten adres na talerzyku to nic innego jak
Kościół Rektorski
Braci Mniejszych Kapucynów OFMCap
pw. Wniebowzięcia NMP
zwany Akademickim lub Klarysek
ul. Gdańska 2, 85-005 Bydgoszcz.
Talerzyk po zbadaniu sygnatur okazał się przedwojenny.
Być może ktoś z was pokusi się o dogłębniejsze zbadanie
historii tego magazynu. W necie jest tylko podany adres w spisie
adresów miasta Bydgoszczy z lat 20 i 30 -tych ubiegłego stulecia.
Notatka historyczna
Powstanie fabryki fajansu w Chodzieży datuje się na rok 1852 (lub 1854), kiedy to dwaj kupcy: Hermann Müller i Ludwik Schnorr założyli manufakturę w odkupionym od hrabiego Königsmarck spalony budynek dawnego zamku Grudzińskich.
W 1877 roku fabrykę wykupił inny kupiec, Ehrenwerth, który już w 1879 roku ogłosił upadłość, a fabrykę przejęła Kasa Pożyczkowa w Chodzieży.
Ok. roku 1883 fabrykę odkupił Hermann Heim, jednak w 1895 roku znana wytwórnia fajansu Annaburger Steingutfabrik AG nabyła akcje fabryki i uczyniła z niej zakład siostrzany.
W roku 1921 manufakturę odkupił poznański złotnik i przedsiębiorca Stanisław Mańczak, który w 1934 roku zmuszony został do ogłoszenia bankructwa, a fabryka trafiła w ręce najpierw Spółki Dzierżawnej Fabryki Fajansu Stanisława Mańczaka, a następnie Zarządu Gminy w Chodzieży (luty 1935 - maj 1936).
W 1936 roku nowymi właścicielami fabryki fajansu zostali jej udziałowcy: Czesław Szrama oraz Wincenty Kapczyński, których działalność przerwał wybuch II Wojny Światowej.
Niemieccy okupanci połączyli fabrykę fajansu z fabryką porcelany i utworzyli jedną wytwórnię pod nazwą Porzellan- und Steingutfabrik in Kolmar. Od 1942 roku fabryka zaprzestała produkcji fajansu zastępując go porcelitem. w 1945 roku wycofujący się Niemcy podpalili fabrykę, jednak pracujący w niej robotnicy uratowali przed ogniem budynki, maszyny i urządzenia. Dzięki temu fabryka rozpoczęła produkcję już w kwietniu 1945 roku.
Od roku 1945 do lutego 1949 r. obie chodzieskie fabryki funkcjonowały pod zarządem jednej dyrekcji, a od marca 1949 już jako samodzielne przedsiębiorstwa. Fabryka fajansu otrzymała nazwę: Zakłady Porcelitu w Chodzieży, a fabryka porcelany: Chodzieskie Zakłady Porcelany.
W 1964 roku losy obu fabryk znów się ze sobą splotły. W październiku 1964 roku nastąpiło połączenie obu fabryk w jedno przedsiębiorstwo pod nazwą Chodzieskie Zakłady Porcelany i Porcelitu w Chodzieży, a od 1 stycznia 1973 roku weszły w skład nowo powołanego do życia kombinatu Zjednoczone Zakłady Ceramiki Stołowej "Cerpol" z siedzibą główną w Wałbrzychu (jako jeden z trzynastu zakładów).
Zakład porcelitu wyłączony został z produkcji w 1991 roku.
Na sam koniec polecam odwiedzenie tej strony.
Zapewne się przyda w ID porcelany. Trzeba się niestety zarejestrować.
http://sygnatury24.pl/index.php.
Za błędy w poście przepraszam i proszę administrację o wyrozumiałość i naniesienie wszelkich poprawek.
PzDr.