Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

Te wozy cyrkowe znajdowały się przy..... i służyły jako pomieszczenia mieszkalne lub altanka działkowa. Obecnie nie ma po nich śladu, pozostał ogródek.

^^^ Znów dzięki tobie mamy unikatowe zdjęcie
Na pewno seth więcej powie o mieszkańcu tego wozu. Zdradzę tylko że 'pan' miał chyba jedyną w mieście, w latach 60-tych maszynkę do robienia cukrowej waty. Korbka kręcili chłopcy, np. ceniący sobie słodką zapłatę...

Gdzieś nad kanałem ?

Tak, niedaleko Wrocławskiej.

_________________
opuszczonebydgoszcz.blogspot.com

Zgadza się, przy Wrocławskiej, przy iV-tej śluzie, od strony Nakielskiej. Prawdę mówiąc, wiele razy tamtędy przechodziłem, ale "żywej duszy" tam nie widziałem.

Stanisław, czy to co wyżej pokazałeś, to jest całe zdjęcie, czy tylko fragment?

To jest fragment slajdu wykonanego w 1981-szym roku. Przedstawia żonę i rodzinę stojącą nad brzegiem Starego Kanału. Podczas przeglądania znalazłem te wozy, i tylko fragment z nimi umieściłem.

Udało mi się powiększyć fragment tego slajdu. Za tymi wozami cyrkowymi widać budynek śluzowego przy IV-tej śluzie.

Niedawno byłem tam na spacerze i wspomniałem mieszkańca tej przyczepki. A tu taki rarytas. Okazuje się że najtrudniej o zdjęcia miejsc które nie przykuwały zbytniej uwagi kiedy jeszcze istniały.
Nie pamiętam imienia tego człowieka, majaczy mi Stanisław, ale wątpię.....nie wiem, amba. Sympatyczny, średniego wzrostu, z nieodzownym rowerem. Taki pozytywny duch bydgoskiego kanału. O ile mnie pamięć nie myli, to pierwotnie zapalał i gasił lampy gazowe nad kanałem. Jako hoże pacholę, szczerze zazdrościłem mu takiej fuchy. Potem dorabiał produkcją waty cukrowej. Bardzo pozytywna postać.
Jako że chodziłem do Trójki, po przeciwnej stronie kanału, zawsze miałem ten biały baraczek stojący na winklu nieistniejących obecnie działek. Musicie wiedzieć, a starsze egzemplarze z Bunkra wiedzą to na pewno, że za komuny mieszkanie na działkach nie było znowu takie oczywiste, jak nie zabronione. Ale ten człowiek i jego bytność w XX wiecznym wozie Drzymały, była jakby potwierdzeniem tego zakazu.
Koniec tej historii nie ma happy endu. Podobno przygarnął jakąś skrzywdzoną przez los dziewczynę z dzieckiem, a ta jak to w życiu bywa oszukała go i okradła. W efekcie załamał się i zmarł. Przyczepę okradziono do cna i spalono. Czy tak było, a nie inaczej głowy nie dam. Plotki chodziły różne, jednak sympatia ludzi była po stronie człowieka z wozu Drzymały.

Pierwotnie przyczepa stała inaczej. Pod kątem prostym do kanału. To co widzimy na zdjęciu to ustawienie z lat 80-tych. A wozy były dwa.

Stanisławie, czy w czasie tamtego spaceru sprzed lat, porobiłeś więcej slajdów, np śluz? Bo jeśli tak, to wiedz, że na pewno są, przynajmniej dla nas cenne.
Na pewno nadają się do wstawienia we wątku o śluzach i kanale. A na razie, pozwolę sobie to zdjęcie z 'wozami' właśnie tam wstawić.

No patrz..... Jakoś nie zauważyłem zbieżności imion. Freud mi się kłania w pas. Szczerze piszę, nie wiem jakie miał na imię mieszkaniec tego wozu. Moje schizy, to odrębny i wcale obszerny temat

Tak, jestem Stanisław. Chyba przyjdzie mi zapisać się do BSMZ. Mam jeszcze 3 slajdy wykonane nad kanałem, ale pokazują wodę, drzewa i rodzinę mojej zony. Niestety, mają tylko wartość prywatną, nie mają wartości historycznej.

Nie ma na co czekać Zatem oczekujemy wypełnionej deklaracji

_________________
"Czekając na idealny moment, możesz nigdy nie rozpocząć dzieła. Zaczynaj już! Zaczynaj tam, gdzie jesteś i jako ten, kim jesteś" - H. Jackson Brown

Poważnie rozważam propozycję.
W zasadzie w Bydgoszczy "znalazłem się" 33 lata temu za sprawą mojej szanownej małżonki, z którą jestem w szczęśliwym związku małżeńskim.
Z Bydgoszczą jestem związany w sposób szczególny poprzez II-gi Urząd Skarbowy, Wydział Ewidencji Ludności, parafię Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, Wojskowa Komisję Uzupełnień, przychodnię rejonową, Bydgoską Spółdzielnię Mieszkaniową i zakład pracy. Wszystko wskazuje na to, że moje doczesne szczątki zostaną związane z Bydgoszczą w sposób ostateczny poprzez miejscowy zakład pogrzebowy. Byłoby mi niezmiernie milo, gdyby w orszaku pogrzebowym maszerowali także członkowie Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków....

Stanislaw, a czy Ty się już szykujesz w ostatnią drogę powoli

Nie, skądże, chciałbym jeszcze skorzystać z uroków emerytury...

Na Wrocławskiej stoi taka przyczepa. Czy to jest ten sam rodzaj co na zdjęciach na początku tematu?

_________________
opuszczonebydgoszcz.blogspot.com

moje skojarzenie to wozy cyrkowe, może z demobilu. Natomiast barak na zdjęciu jest typowym barakiem na kołach dla budowlańców.

Te dawne cyrkowe, czy rumlowe, były gabarytowo nieco mniejsze. Nieco widoczne są na poniższym zdjęciu.

[/quote]





^^^ Chyba równolegle o tym samym myślałem, ze Stanisławem.
Ponury nastrój wywołał zapewne dzień wspomnień o zmarłych i 'marności życia'.

Wozy cyrkowe często były dość dowolną adaptacją wozów , platform i lor dla budowlańców, różnej wielkości i budowy, podobnie jak ciągniki.
Bywały również wozy ze starymi drewnianymi pudłami wagonowymi.
Wszystko zależało od zasobności danego cyrku i operatywności dyrektora.
Były również luksusowe, późniejsze wersje wozów, specjalnie przeznaczonych dla trup artystycznych.
Na załączonej fotce właśnie takie wozy, stojące obecnie na jednej z posesji w okolicy Bożenkowa.

Nie każdy biały wóz , czynił wóz cyrkowym