Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

W swoim starym pudełku z 'pamiątkami' znalazłem (dla niektórych z Was) ciekawostkę.
Co to jest

Podpowiem, że jest to żeton, sprzed ponad 30-stu lat.

Nie wiem, czy zagadka nie jest zbyt trudna...
Podpowiem jeszcze, że żeton jest 'wojskowy'.

Miało być też zagadką to, co jest po drugiej stronie żetonu. Ale napiszę. Są trzy litery ' P O W '...
Takie żetony dostaliśmy w drugim roku służby wojskowej (1979) i były do...

Mnie już wojsko ominęło …

_________________
opuszczonebydgoszcz.blogspot.com

Teścia,pochowaliśmy 5 listopada,choc był z garnizonu Świecie,pewnie,udzieliby informacji na ten temat....

_________________
Pozdrawiam,Borys:-)

żetony wymieniało się na przyrządy do zładowania pożywienia w usta

Dokładnie, brawo
Najpierw każdy żołnierz miał swój niezbędnik na stanie. I nie wiem dlaczego potem ktoś wymyślił, żeby je tylko pobierać na czas posiłków... Zbliżał się rok 1980. Może ktoś się obawiał, by nie 'przekuto' noży na 'kosy'...
A to jest druga, zabrudzona nieco klejem, strona tego żetonu.

Niezbędniki to był chodliwy towar,zawsze ich brakowało więc nosiliśmy przy sobie, ale ze względów higienicznych gonili za to.
Całkiem ciekawy pomysł.

^^^ Wiele rzeczy było 'chodliwych' i ginęło. Ale najciekawsze było to, że w czasie 'apelu mundurowego', gdy sprawdzano nam czy mamy wszystko, co 'ojczyzna powierzyła', - wszyscy wszystko mieli.

W wojsku nic nie ginęło, tylko zmieniało właściciela

^^^ Ale raz mi się zdarzyło, coś niesamowitego. Przyjechał do jednostki jakiś ważny generał i musieliśmy szybko przebrać się z moro na wyjściówki, by go powitać... W czasie tego przebierania się, był tłok, ścisk, ciasnota... Nagle patrzę nie mam na wieszaku krawata... Po chwili miałem już krawat.
Zadowolony przebierałem się dalej. Sięgam po krawat... Nie ma go Tym razem dłużej trwało 'odzyskanie go'... Pomyślałem, że teraz, to trzeba go pilnować... I pilnowałem. I po niemal chwili, gdy miałem go założyć, dosłownie na moich oczach znikł I było już za późno na zorganizowanie kolejnego, bo wszyscy byliśmy już przebrani i padł rozkaz wyjścia na zewnątrz...
I poszedłem bez krawata Stałem w pierwszym szeregu i nikt nie zauważył (na szczęście), że czegoś mi brakuje... Oczywiście po powrocie odzyskałem krawat.