Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

^^^
Nie wiele pamiętam z paru opowiadań dawnych, starszych mieszkańców... A to ogłoszenie, jest dla mnie ciekawostką. Ja mogę tyko opisać, co tam było w mojej młodości. Do 'dziesiątki' należał spory kawałek terenu. Poniżej zaznaczony na czerwono. Pole zaznaczone zielonym 'iksem', - to był ogród, podzielony na małe działki. Na żółto, - to 'szopki'. Tam, mieszkańcy głównie budynku w podwórzu, trzymali np. opał. 'Obiekty' zaznaczone na niebiesko, to działający tam w mojej młodości zakład hydrauliczny, pana Loferskiego. Z jego usług korzystali głównie lokalni mieszkańcy.


Być może to tam ( na niebiesko) była ta hurtownia i zakład, z tego dawnego ogłoszenia.

^^^ AERO właśnie znalazł taką tabliczkę ubezpieczeniową, chyba dobrze zachowaną...



Dla mnie jest to znów taki mały powrót do przeszłości i przy najbliższej okazji pójdę ją zobaczyć.

^^^ No i dziś udało mi się tam dotrzeć. Ciekawość zwyciężyła. Ale nieco się rozczarowałem. Tamtejsza tabliczka, choć jest 'cała', jest słabo czytelna w sensie rozpoznania jej szczegółów. 'Herb', czy 'kotwica', są już mało wyraźne. Ale jest taka sama, jak ta, której szczątki są jeszcze nad wejściem do kamienicy 12, na Garbarach.

Na ssc,w jednym z wątków wspomina się o lambrekinach, na przykładzie 'mojej' kamienicy. Mieszkańcy tego domu nie używali określenia 'lambrekiny'. Mówiło się po prostu żaluzje. Były w oknach całej kamienicy. Ostatnia osłona żaluzji, została nad oknem od strony ul Naruszewicza.



Za osłoną były złożone żaluzje, które można było spuszczać po specjalnych prowadnicach, którymi były stalowe linki. Zamocowane były na zewnętrznych krawędziach murów okna. Żaluzje można było spuszczać do samego zewnętrznego parapetu. W drugiej połowie lat 60-tych, już chyba nikt ich w domu nie używał. Uważane były za 'przeżytek' były stopniowo usuwane, najczęściej w czasie remontów mieszkań. Bo głównie ograniczały dostęp wpadającego do pokojów światła.
Na jedynym (później 'naszym' )balkonie, była też 'markiza'. Jeśli dobrze pamiętam, to osobiście ją, na prośbę matki, sam usuwałem. Ramy po próbie rozłożenia niemal się połamały. (Przerdzewiałe) Płótno było porozdzierane i spleśniałe. Pewnie pierwsze, od czasu zbudowania domu. Na zdjęciu, które zrobiłem ok 1977 roku, widać jeszcze osłony z żaluzjami na kilku oknach. No i tą markizę.

Teraz odkryto to:

_________________
opuszczonebydgoszcz.blogspot.com

I gdzie ten schron co miał się ciągnąć aż do rzeki
Ciekawe czy udokumentowali tą odkrywkę, pewnie szybciutko oszalują i zaleją betonem.

"Moja" kamienica nr 12 doczekała się, pierwszego od czasu jej zbudowania, zewnętrznego remontu. Jóż jestem ciekawy, jakie będą jej nowe barwy.

Planowałem zrobić jutro szaloną rzecz. Wejść na te rusztowania i porobić zdjęcia do połączenia z moimi starymi. (Dla porównania widoków bez linii tramwajowej i z nią.)
I zdziwiłem się. Rusztowań już nie ma! Skończyli tynkować jeszcze przed końcem roku. I tak teraz wygląda 'moja' kamienica.



Na razie parter jeszcze nie jest skończony, wiec został zasłonięty przemykającym 'parawanem'.

Pylon Trasy Uniwersyteckiej, widziany z ul. Garbary.

Miałem okazje przechodzić obok miejsca moich 'korzonków'.
Po ponad stu latach, kamienica w swej całej postaci, ponownie wygląda jak nowa.

A to gdzie było? Reklama z 1925 roku.

Z tymi przedwojennymi numerami, to sam nie mogę się połapać.

'Moja' północna strona ma numery parzyste. Wygląda na to,że przed wojną było odwrotnie.
Ten numer '33', obstawił bym jako obecny '22'. Nie wiem jak spytać wujka google o pokazanie przedwojennych numerów.
Podobnie jest z tym budynkiem na zdjęciu (z tematu 'fabryki zakłady), poniżej. Obecnie jest tam numer chyba 17. Numer 10 miały do niedawna budynki od strony Naruszewicza, rozebrane dla zrobienia miejsca linii tramwajowej.

Książka adresowa z 1933 roku podaje numery stare i nowe. Wtedy była zmiana. Tam można sprawdzać jak się numery pozmieniały.

^^^ Dzięki za pomoc. Niebawem tam zerknę
Niedawno natrafiłem na tabelkę o ulicach (z 192...?) Garbary wyglądają tam tak:

Granitowe płyty chodnikowe przy WSG. Na pewno bardzo stare. Ciekawe skąd ta przerwa przy krawężniku? Były rozkuwane, czy skądś tu je przywieziono? Obok na Grottgera są takie same.

^^^ Te płyty były od początku ulicy do budynku 6-8. (Piszę oczywiście o czasach mojej młodości) Szerokość ich była raczej jednakowa na wszystkich ulicach, na których były układane. Były też na 'Królówce', po stronie nieparzystej, od Garbar aż do mostu. W 'przerwie' miedzy nimi a krawężnikiem, był zazwyczaj 'rzadki' bruk.

^^^ Te płyty są jeszcze na wielu chodnikach w mieście. Miały one wymiar 1.25cm X średnio 80cm. W przypadku szerszych chodników, płyty były ułożone na jego środku, a po bokach był wspomniany drobny bruk.

Byłem odwiedzić znajomą, która chyba już rok mieszka w jednej z kamienic na Garbarach. Zdziwiła się bardzo widząc, że zaciekawiła mnie 'zwykła kołatka' na drzwiach. Dla mnie to jest detal, warty fotografii.

Kiedyś miałem okazję zobaczyć jakąś stara mapę, (plan), z której wynikało, że Garbary były dłuższe w stronę wschodnią. Wyglądało to tak, jakby miały połączenie mostowe (już nie mam 100% pewności), ze stykiem ulic Marcinkowskiego i Obrońców Bydgoszczy. Na pokazanej przez Macieja ponad stu letniej mapie, wygląda to podobnie. Mostu chyba tam nie ma. Możliwe, że jednak była tam jakaś przeprawa...

Pod koniec lat 60-tych studiowałem na WSI i prawie codziennie idąc z dworca PKP na ul.Olszewskiego, przechodziłem ulicami Garbary i Kącik i mostkiem nad kanałem przy ul.Grottgera.
Pamiętam te słodkie zapachy z Jutrzenki ...
Zimą skracało się drogę przez zamarznięty kanał.
Chodziłem ulicą Jackowskiego i przez most Władysława także, razem z kolegami uczącymi się w "mechaniku".
Mam plan Bydgoszczy z 1965 roku, na nim jest już ul.Marcinkowskiego oraz ul.Trzeciego Września. Ta ostatnia na planie z 1973 jest przemianowana na Obrońców Bydgoszczy.
Poza tym na planie z 1965 jest uliczka Bielany - tak jak na mapach spooney'a.
Niestety, wówczas zdjęć w takich miejscach nie robiłem

W latach 1970-1972 też chodziłem na WSI tymi samymi drogami. Ulicą Królowej Jadwigi, potem przez Kącik lub ulicą Jackowskiego. a potem przez kamienny most na Grunwaldzkiej. Przypomnę, że na WSI można było dojeżdżać autobusem nr 61, przystanek był także przy WSI na Olszewskiego, obecnie Kordeckiego.