Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w Modlinie

Kuźnia polskich pancerniaków, szkoła dla polskich kierowców . Od 1934 roku z siedzibą w Modlinie, nosiła nazwę Centrum Wyszkolenia Czołgów i Samochodów Pancernych. Jako, że dysponuję materiałem fotograficznym z lat 1934-1935 postanowiłem się tym podzielić. Wszelkie informacje uzupełniające mile widziane.
Od 2 października 1934 mój dziadek Edward służył w 1 batalionie czołgów i samochodów pancernych w Modlinie. Po 6 miesięcznym szkoleniu został kierowcą samochodowym. Od 16 września 1935 jako kierowca służył w kompani gospodarczej w Centrum Wyszkolenia( info z książeczki wojskowej)
Służbę zakończył 27września 1936 roku w stopniu starszego strzelca.
W Kampanii Wrześniowej, kierowca sanitarki w 8 Batalionie Pancernym. Do niewoli dostał się pod Sochaczewem. Do końca życia wspominał swoją służbę w Modlinie, wyjazdy do Warszawy oraz tragicznie losy żołnierzy i cywilów we wrześniu 1939. Taki mały trybik w światowym konflikcie.

W 1935 w skład kadry batalionu przy Centrum , wchodzili :
ppłk. Kostecki dowódca batalionu
mjr. Chabowski
mjr.Augustowski
kpt. Sierodzki, dow. kompanii motorowej
por. Sypniewski, z-ca
chor.Plewak.

Podoficerowie:
sierż. Laskowski, szef kompanii
st.sierż. Balcerzak
st.sierż. Siedlewski
sierż. Meissner
sierż. Szymandera
sierż. Braun
plut. Pawlikowski
plut. Gut

Piękne fotki tylko pozazdrościć.

Archiwum prywatne. Jeszcze coś zostało, tak że chętnie wkleję na forum.

Mimowolnym bohaterem tego wątku jest mój dziadek Edward. Kilka słów o jego służbie wojskowej.
W 1932 na ochotnika zgłosił się do odbycia zasadniczej służby wojskowej.
2 listopada 1934 wcielony do 1 Batalionu Pancernego.
Od 3 listopada 1934 służył w kompanii motorowo strzeleckiej
Od 15 maja 1935 odbył sześciomiesięczne przeszkolenie jako kierowca samochodowy.
16 września 1935 przeniesiony do kompanii gospodarczej przy Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej w Modlinie, jako kierowca.
18 marca 1936 awansowany na starszego strzelca.
15 września 1936 przydzielony do kompanii motorowej przy 1 Batalionie Pancernym.
27 października 1936 zwolniony do rezerwy.
9 października 1938 odbył sześciotygodniowe ćwiczenia rezerwy przy 8 Batalionie Pancernym w Bydgoszczy. Wg oświadczenia z 13 października 1938 mojej babci przysługiwało 0,90 groszy zasiłku za każdy dzień ćwiczeń odbytych przez jej męża. Płacone co tydzień z dołu, przez Zarząd Miejski Oddział Wojskowy w Bydgoszczy.
24 sierpień 1939. Zmobilizowany do 8 Batalionu Pancernego, Kolumna Samochodów Sanitarnych PCK Typ I Nr 801 (Fiat 614).
18 września 1939 dostał się do niewoli w rejonie Sochaczewa.

Podczas pełnienia służby zasadniczej otrzymał w dniu 21 sierpnia 1935 Państwową Odznakę Sportową klasy trzeciej stopnia pierwszego. Oraz Odznakę Strzelecką ( 15 marca 1935)

Po wrześniowej klęsce Edward trafił do obozu jenieckiego Stalag X-B w Sandbostel. Zachowało się tylko jedno zdjęcie.
Z obozu, już w roku 1940 skierowano go wraz z kilkoma kolegami do pracy w gospodarstwie.
Arbeitsamt w pobliskim Bremen (Abtl II, Burenstrasse 19) zarejestrował polskich niewolników, jeńców wojennych do prac rolnych w miejscowości Ganderkesee kreis Oldenburg, u Henricha Sturthoffa.
Henricha Sturthoffa mój dziadek wspominał dobrze. Bauer brał udział w pierwszej wojnie i ciężki los żołnierza był mu znany. Jego potomkowie pełnili funkcje sołtysów.

Jedną z rzeczy jaka zapadła w pamięci Edwarda była pewna potrawa jaką serwował Niemiec. Były to gotowane w kiszonej kapuście wędzone śledzie. Kiedy byłem dzieciakiem dziadek postanowił odtworzyć ten pyszny, w jego mniemaniu obiad. Smród podczas gotowania był nie do wytrzymania. Mimo to mój ojciec oraz dziadek postanowili zmierzyć się z tym daniem. Nie dali rady.

Czas zatarł w pamięci dziadka drobny fakt, że wówczas u bauera zwykle chodził głodny i co by mu nie podano, wydawało się pyszne.
Z niewoli wyniósł zwyczaj palenia fajki. Na zdjęciu grupowym widać że fajka była bardzo popularna.