Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

Teren, na którym jest położona cytadela lwowska, stanowi wzniesienie o trzech wierzchołkach (góry: Kalecza, Pełczyńska i Szembeka).

W 1607 powstał projekt otoczenia przedmieść lwowskich systemem fortyfikacji, wśród których szczególną rolę miały odgrywać te na Górze Kaleczej. Projekt okazał się zbyt kosztowny i nie doczekał się realizacji, za to obszar niedoszłych obwarowań zaczął być z czasem zabudowywany letnimi domkami lwowskich patrycjuszy, a następnie rezydencjami mieszczańskimi i ziemiańskimi, m.in. Bożków, Tołłoczków, Ostrogórskich; miał tu też swą siedzibę XVII-wieczny poeta, kronikarz i burmistrz miasta w jednej osobie – Józef Bartłomiej Zimorowic.

W 1672 w czasie oblężenia Lwowa Turcy z tych wzgórz prowadzili ostrzał miasta.

W 1791 teren zakupił lwowski kolekcjoner i mecenas sztuki, dr Stanisław Wronowski. Od tego momentu miejsce to zaczęto określać mianem Gór Wronowskich.

W 1848 po uśmierzeniu rewolucji Austriacy podjęli decyzję o zbudowaniu twierdzy mającej być punktem oparcia dla władz na wypadek buntu ludności. W latach 1852-1854 zbudowali w tym miejscu gmach koszarowy, otoczony rowem i czterema flankującymi je ceglanymi bastionami.

W cytadeli mieściły się austriackie, a w okresie międzywojennym polskie koszary wojskowe. Po powstaniu styczniowym przejściowo mieściło się w niej więzienie a podczas okupacji niemieckiej w czasie II wojny światowej – obóz koncentracyjny, w którym zamordowano kilka tysięcy jeńców wojennych.

Po wojnie w obiektach cytadeli stacjonowało wojsko.

Od lat 90. XX w. teren cytadeli jest dostępny dla ogółu, a w jej budynkach znalazły siedzibę różne instytucje cywilne.