Mapa z 1857roku nie zawiera jeszcze żadnych linii kolejowych w Bydgoszczy, jednak przy młynach widać coś jakby staw lub łąkę , która mogła byc zalewana.

Mapa z 1903 roku, o której pisał MWS, pokazuje wariant z kolejka biegnącą przy młynach. Jest mało wyraźna, i trudno ten staw tam zidentyfikować.

Mapa z 1939 roku pokazuje bocznicę wąskotorową do papierni odgałęziającą się za dzisiejszym wiaduktem i mostem na kanale od linii biegnącej w stronę Wiejskiej.

Prawdopodobnie ta zielona mapa z 1908 roku, której fragment pokazuje krajan, ma pewne uproszczenia i nie pokazuje mało istotnych z punktu widzenia autora szczegółów w postaci stawu i odgałęzienia kolejki. Kolejna mapa krajana z 1914 – go pokazuje kanał linią przerywaną, gdyż był on budowany prawie do końca 1915 roku.
Mogły być jakieś chwilowe opróżnienia stawu w związku z przebudową młynów przez Juliusa Otto Franza Petersona po pożarze jednego z nich w 1901 roku. A może był to okres jego powstawania w związku z modernizacją młynów. Wcześniejsze młyny mogły nie posiadać stawów korzystając z napędu samym pędem przepływu strumienia, co było mało wydajne w stosunku do metody ze stawem gromadzącym wodę na czas pracy młyna.
Myślę, że było tak, jak napisał MWS, czyli kolejka biegła przed budową kanału przy młynie, a potem występowała dwudrożność linii z uwagi na wytyczenie nowej trasy związanej z przyjętymi w 1905 roku planami budowy Nowego Kanału Bydgoskiego i konieczność obsługiwania cegielni, potem papierni – pozostała potem bocznica po korekcie trasy narzuconej przez kanał. W pewnym momencie odgałęzienie do tej bocznicy przesunięto za kanał z uwagi na zbyt duże koszty budowy mostu w miejsce starego nasypu. Most był zapewne wspólny dla kolejki i ul. Grunwaldzkiej.
Potem cegielnie zlikwidowano, papiernia dostała bocznicę szerokotorową i pozostała jedna nitka kolejki, którą przesunięto w czasie II wojny z Wiejskiej na Nad Torem budując odrębny most dla kolejki nad kanałem.